Επικοινωνία-Προτάσεις-Άρθρα σας

anhsuxoi.varemenoi@gmail.com

Περιμένουμε σχόλια,προτάσεις και φυσικά άρθρα σας που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας!

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ: ΕΛΠΙΔΑ Η ΦΙΑΣΚΟ?

 Πρώτο έτος στη σχολή και αποφάσισα να μπαίνω και να παρακολουθώ όσο πιο συχνά γίνεται τις Γενικές Συνελεύσεις που πραγματοποιούνται. Αυτά που είχα ακούσει από παλιότερους φοιτητές ήταν πως πρόκειται για μια μακρόχρονη διαδικασία μέσα σε μια χαώδη κατάσταση από καπνούς,φυλλάδια,φωνές,εντάσεις,συνθήματα και αποδοκιμασίες! Δυστυχώς, δε διαψεύστηκαν ούτε στο ελάχιστο!
 Η Γενική Συνέλευση θεωρείται το σημαντικότερο όργανο που έχει ο εκάστοτε Φοιτητικός Σύλλογος προκειμένου να "ασχοληθεί" με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Πρόκειται λοιπόν για μια διαδικασία ενημέρωσης αλλά και δράσης, καθώς ένας από τους στόχους της ΓΣ είναι να αποφασίσει πως θα κινηθεί απέναντι στα προβλήματα που έχουν εντοπιστεί. Και ενώ λοιπόν έχει ένα τόσο σημαντικό έργο που αφορά το σύνολο των φοιτητών και θα έπρεπε να βρίσκεται στα χέρια τους, έχει καταλήξει έρμαιο των φοιτητικών παρατάξεων. Μια διαδικασία έντονης παραταξιακής αντιπαράθεσης σε μια γλώσσα καθαρά τυπολογική, όπου στόχος γίνεται η επιβολή της μιας παράταξης στις υπόλοιπες.Ένας κουραστικός "διάλογος" ανάμεσα στους παραταξιακούς μπροστάρηδες που μετατρέπει το αμφιθέατρο σε αίθουσα κοινοβουλίου,δίνοντας την εντύπωση πως μέσα στη ΓΣ υπάρχει αντιπροσώπευση και όχι αμεσότητα, πράγμα που φυσικά δεν ισχύει.
 Πέρα από τις παρατάξεις, μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουμε και οι μη παραταξιακοί φοιτητές, που οι Γενικές Συνελεύσεις βρίσκονται σε αυτήν την κατάντια. Με το να μην εμφανιζόμαστε στις ΓΣ δείχνουμε αδιαφορία στα ίδια μας τα προβλήματα και αφήνουμε άλλους, που μπορεί να διαφωνούμε κάθετα μαζί τους, να αποφασίζουν για μας! Οι Γενικές Συνελεύσεις είναι η μεγαλύτερη ασπίδα των φοιτητών απέναντι στις επιθέσεις που δέχονται. Τώρα το πως κρατιέται αυτή η ασπίδα είναι ευθύνη δικιά μας!
 Παρ'όλη αυτή την κατάντια των ΓΣ και παρά τον πονοκέφαλο που ακολουθεί μετά το τέλος τους, έχω αποφασίσει να συνεχίσω να πηγαίνω.Ακόμα και στο φιάσκο μπορεί να υπάρξει μια ηλιαχτίδα ελπίδας!Η ελπίδα πως υπάρχουν κι άλλα άτομα που ελπίζουν!

Ένας ανήσυχος βαρεμένος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου