Βαρέθηκα!
Δεν αντέχω άλλο να σας ακούω να λέτε μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά!Δεν αντέχω άλλο να σας ακούω να λέτε ότι σε κανένα πανεπιστήμιο του κόσμου δεν επικρατεί το χάλι που επικρατεί στα ελληνικά πανεπιστήμια!
Εσείς τι κάνετε γι αυτό;Φοιτητές και καθηγητές των ελληνικών πανεπιστημίων τι κάνετε για να αλλάξει αυτή η κατάσταση;Τίποτα!Αρκείστε σ ένα δριμύ κατηγορώ της κατάστασης από την καφετέρια,από το κλαμπ,από τον υπολογιστή!Δεν αλλάζουν όμως έτσι αγαπητοί μου τα πράγματα!Δε σας λέω να κατεβείτε στους δρόμους να αγωνιστείτε αν δε θέλετε.Στις σχολές σας πηγαίνετε!
Τα ξένα πανεπιστήμια το ένα,τα ξένα πανεπιστήμια το άλλο.Τα ελληνικά δεν κάνουν έρευνα,τα ελληνικά κλείνουν συνεχώς με καταλήψεις και απεργίες κοκ.Ναι έτσι είναι!Εμείς όμως δεν έχουμε καμιά ευθύνη γι αυτό;Και βέβαια έχουμε!Τα πανεπιστήμια μας έχουν αξιόλογο δυναμικό και υποδομές που επιτρέπουν να γίνεται δουλειά.Και μάλιστα προς το παρών μας προσφέρονται δωρεάν ευτυχώς.Εμείς όμως γι αυτό ακριβώς το λόγο φαίνεται πως τα σνομπάρουμε.Δεν πατάμε στα μαθήματα,βολευόμαστε με έτοιμες σημειώσεις και εργασίες,φροντίζουμε να χωθούμε στους high κύκλους φοιτητών-καθηγητών και γενικώς κάνουμε ότι μπορούμε για να πάρουμε εύκολα ένα καλό πτυχίο από το σπίτι μας.Που να τα κάνεις αυτά στα Cambridge και στα Yale που πληρώνεις χιλιάδες ευρώ για να φοιτήσεις;Ενώ εδώ τζάμπα και δημόσιο είναι,κάνω ο,τι θέλω!Μην παραπονιέσαι όμως μετά πως στα ξένα πανεπιστήμια κάνουν καλύτερη δουλειά.
Μια μικρή παρένθεση πριν αναφερθώ στο ανήκουστο, για τα δεδομένα του εξωτερικού, φαινόμενο της κατάληψης; Η έντονη πολιτικοποίηση αλλά και κομματικοποίηση της νεολαίας ήταν όντως φαινόμενα που άνθισαν κατά την περίοδο της χούντας και τα αμέσως μετά χρόνια,γιατί ήταν όντως άμεση ανάγκη της κοινωνίας.Γι αυτό και κατοχυρώθηκαν έκτοτε σκληρά μέσα πάλης όπως η κατάληψη,αλλά και "μέτρα προστασίας" της αγωνιζόμενης νεολαίας,όπως το πανεπιστημιακό άσυλο.Αυτό σημαίνει ότι επειδή σήμερα δεν έχουμε χούντα η νεολαία δε χρειάζεται να ασχολείται με την πολιτική;Δεν αντιλέγω ότι γενικά ο τρόπος με τον οποίο ασχολείται το μεγαλύτερο μέρος της,οι παρατάξεις βρίσκεται σε μια μορφή παρακμής. Αυτό δε δικαιολογεί όμως την πλήρη αδιαφορία που επικρατεί!Και για να επιστρέψω στο θέμα των καταλήψεων,η κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τόσο αυτές ως μέσο πάλης,όσο και το πανεπιστήμιο γενικά που τις ζει, είναι αποτέλεσμα της αδιαφορίας. Το να λένε όλοι δεν είναι κατάσταση αυτή με τις καταλήψεις σε χώρους εκτός σχολής δε λέει τίποτα! Όπως λοιπόν το ελληνικό πανεπιστήμιο ευνοεί αν θέλετε τις καταλήψεις,μπορεί ακριβώς με τον ίδιο τρόπο να τις αποτρέψει αν δε συμφωνεί ότι προσφέρουν κάτι.
Όσο για τους καθηγητές, ο δημόσιος χαρακτήρας των πανεπιστημίων επίσης τους έχει βολέψει!Όχι όλους,άλλα ένα σημαντικότατο αριθμό. Η μονιμότητα,ο νεποτισμός στον τρόπο διορισμού,η έλλειψη αξιολόγησης -όχι από κάποιον αόριστο κοινωνικό φορέα,αλλά από τους φοιτητές,τους συναδέλφους τους και το ίδιο το κράτος- οδηγούν βέβαια στο να προσφέρουν πολύ κατώτερο έργο απ' ο,τι οι συνάδελφοι τους στο εξωτερικό.
Το αυτοδιοίκητο δωρεάν δημόσιο ελληνικό πανεπιστήμιο,συντηρούμενο από το κράτος μπορεί να αποτελέσει πραγματική επένδυση γνώσης και έρευνας, βασιζόμενο πάνω απ' όλα στο ενδιαφέρον των φοιτητών και των καθηγητών του.Αρκετά πια με το τι γίνεται έξω.Ας δούμε λίγο τι γίνεται στα δικά μας πανεπιστήμια!
Υ.Γ. Αναφερόμενος κάποιος στα τελευταία γεγονότα της Νομικής,μπορεί να ρωτήσει πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο,όταν όποιος θέλει μπουκάρει στα πανεπιστήμια και παρακωλύει τη λειτουργία του:
Τα γεγονότα της Νομικής, όσο και αν θέλουν κάποιοι να τα περιορίσουν στο ρόλο και τη λειτουργία των πανεπιστημίων, με ο,τι αυτό συνεπάγεται, δε γίνεται. Είναι ξεκάθαρο πως το πρόβλημα είναι πολιτικό και αφορά τόσο τη μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πρωτεύον θέμα δεν είναι πιο κτήριο κατέλαβαν οι 230 μετανάστες και πώς,αλλά γιατί έφτασαν σ' αυτό το σημείο και πόσοι ακόμα άνθρωποι βρίσκονται στην ίδια κατάσταση και θα μπορούσαν να φτάσουν στο ίδιο σημείο.Το να βάζουμε χρόνια προβλήματα κάτω από όποιο χαλί βρίσκεται εκείνη τη στιγμή μπροστά μας δεν οδηγεί πουθενά...