ΕΝΑΣ ΣΥΓΧΥΣΜΕΝΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 6η ΔΕΚΕΜΒΡΗ

Δεν ξεχνάμε...

Νεκρός 15χρονος μαθητής από σφαίρα ειδικού φρουρού...

Η νεολαία εξεγείρεται...

Το κίνημα του Δεκέμβρη του '08...

2 χρόνια μετά...

-Ο Αλέξης δε θα γυρίσει..

-Θα ζει όμως όσο τον θυμόμαστε...

-Τι θυμόμαστε όμως;Ποιοι θυμούνται και γιατί θυμούνται;

-Η οικογένεια του θυμάται..

-Σίγουρα!

-Και οι φίλοι του!Και οι νέοι θυμούνται!Δεν ξέχασαν ακόμα

.-Ναι αλλά τι πράγμα;

-Μα το θάνατο του Αλέξη φυσικά!

-Ναι,αλλά ο δολοφόνος-γιατί δολοφόνος ήταν-τιμωρήθηκε!

-Τιμωρήθηκε το χέρι,όχι το κεφάλι!

-Τι εννοείς;

-Τι έχει αλλάξει σήμερα;

-Πολλά!

-Δηλαδή;

-Δεν ξέρω...

-Μήπως απλώς εκτονωθήκαμε και τέλος;Μήπως δεν αλλάξαμε;Μήπως δε μάθαμε;

-Μα δε θέλω να αλλάξω!

-Θες όμως να μάθεις!

-Ναι!

-Μάθε λοιπόν,ότι ο Δεκέμβρης ήταν εξέγερση, όχι γιατί υπήρχε φωτιά!

-Τότε:

-Γιατί υπάρχεις εσύ που πέρασες μέσα από τη φωτιά!

-Δεν καταλαβαίνω!

-Πέρασες μέσα από τη φωτιά για να τη σβήσεις!

-Γιατί να το κάνω αυτό;

-Για να μπορέσεις να χτίσεις πάνω στα καμένα κάτι όμορφο...!

6 Δεκέμβρη 2010

Για τη ζωή που χάθηκε ...